مقایسه توابع زرنیک و بسل در اپتیک دیداری

پروژه متلب مقایسه توابع زرنیک و بسل در اپتیک دیداری

در زمینه بینایی و نور بصری، تعدادی از سطوح مربوط به کالبدشناسی و فیزیولوژی چشم‌ها و یا ابزارهای نوری طراحی‌شده برای اندازه‌گیری و درست کردن ناهنجاری‌های آن وجود دارد. برخی از نمونه‌های سطوح واقعی، لایه اشکی و سطوح corneal جلویی هستند. از سوی دیگر، سطوح فاز مانند wavefronts و wavefront و نیز توابع نفوذ در آینه‌های deformable وجود دارد. اندازه‌گیری و ریاضی این سطوح برای مطالعه ویژگی‌های آن‌ها مهم است. کاربرد گسترده‌ای از polynomials حلقه Zernike (ZCP)برای نمایش همه این سطوح بدون در نظر گرفتن ماهیت آن‌ها (سطوح حقیقی یا عملکرد فاز)وجود دارد. The اکنون توابع استاندارد برای توصیف ناهنجاری‌های جبهه موج در چشم انسان هستند و همچنین در مدل‌سازی سطوح corneal مورد استفاده قرار گرفته‌اند. ۱ – ۶ اگرچه نمایش ZCP در توصیف اکثر سطوح corneal مفید بوده‌است، گزارش‌هایی وجود دارد که محدودیت‌های آن‌ها را نشان می‌دهد، به خصوص هنگامی که به سطوح پیچیده ophthalmic با محتوای فرکانس بالا یا “discontinuities” منتج می‌شود که ناشی از مداخلات جراحی است.

Zernike vs. Bessel circular functions in visual optics

In the field of vision and visual optics there is a number of surfaces related either to the anatomy and physiology of the eye or to optical instruments designed to measure and correct its aberrations. Some examples of real surfaces are the tear film and anterior corneal surfaces. On the other hand, there exist phase surfaces such as wavefronts and wavefront aberrations as well as influence functions in deformable mirrors. It is important to measure and mathematically model these surfaces in order to study their properties. There has been an extensive utilisation of Zernike Circle Polynomials (ZCP) to represent all of these surfaces regardless of their nature (real surfaces or phase functions). The ZCP are now the standard functions for the description of wave front aberrations of the human eye and have been also used in the modelling of corneal surfaces.1-6 Although ZCP representation has proved to be useful in describing the majority of corneal surfaces, there are some reports showing their limitations, particularly when applied to complex ophthalmic surfaces with high spatial frequency content or ‘discontinuities’ resulting from surgical interventions

لینک مقاله اصلی:

https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/opo.12065