مقاله ای درباره مدل کاهش ظرفیت بر پایه روش بهبود یافته دنبال کردن جریان برق در ارزیابی خطرات سیستم برق رسانی
چکیده
روش بهبود یافته مدل کاهش ظرفیت با توجه به ردیابی جریان برق در این مقاله رارئه شده است. زمانی که برق سیستم الکترونیکی به دلیل برخی نواقص یا موقعیت های اظطراری در روند خارج از محدوده قرار می گیرد، قطع کردن بخشی از بار سیستم را به حالت پایدار خود باز می گرداند. این روش پیشرفته یک استراتژی برای روند کاهش ظرفیت ارائه می کند. عوامل همکاری کننده و عوامل توزیع کننده میان ظرفیت ها و مولد ها در این مقاله معرفی می شوند. منحنی ها با عوامل همکاری کننده و توزیع کننده بزرگتر برای تطبیق انتخاب می شوند. به این ترتیب بیان می شود که تطبیق اضافه بار سیم ها بسیار مؤثر است اما دراین میان تاثیر کوچکی بر روی سیم های بدون اضافه بار نیز خواهد داشت. در این صورت، منحنی هایی که باید تصحیح شوند کاهش میابند که سرعت و دقت در محاسبه را افزایش می دهد. روش پیشنهادی می تواند در ارزیابی خطر مولد و سیستم انتقال جریان برق تنظیم کننده سودمند باشد. به منظور تثبیت الگوریتم پیشنهادی در این مقاله، از سیستم گذرگاهی IEEE24 استفاده شده و نتیجه قابل اطمینان بودن، کارامدی و دقت ان را به نمایش مب گذارد.
کلمات کلیدی: ارزیابی خطر – ردیابی جریان برق – عامل توزیع – عامل همکاری
معرفی
زمانی که نقصی در سیستم برقی بوجود می اید و جریان برق سیم ها از حد خود فرا تر می رود، برخی از سیم ها در شرایطی عمل می کنند که با محدودیت توانی سازگار نیستند، در این زمان، کاهش ظرفیت و برنامه ریزی سریع و مجدد مولد، اقدامی ضروری برای ایمن کردن دوباره سیستم است. زمانی که سیستم برق رسانی در شرایط اضطراری عمل می کند این که چگونه سیستم را از حالت اضطراری به حالت طبیعی بازگرداند و تاثیر را به حداقل رساند، این اولین موضوعی است که باید مد نظر قرار گیرد، نیاز به یک مدل سریع، قابل اعتماد و کارامد در کاهش ظرفیت و تنظیم مولد است. یک روش پیشرفته در کاهش ظرفیت و مدل تنظیم مولد بر اساس ردیابی جریان برق می تواند مفید باشد. علاوه بر ساده بودن در حال حاضر روش های بسیاری برای تنظیم جریان، مانند الگوریتم حساسیت و روش های بهینه سازی وجود دارند. یک روش مشترک کنترل برق بر اساس تحلیل حساسیت در [۲]ارائه شده است. در [۳] یک روش جدید کاهش ظرفیت بر اساس حساسیت به وسیله انتگرال های عددی به دست امده است که همگرایی مناسبی نیز دارد. روشی بر پایه تحلیل حساسیت عمدتا بر محاسبه حساسیت تمرکز دارد و توجه نا مناسبی به چگونگی محاسبه میزان تثبیت کننده دارد، در حالیکه مهم ترین نکته در تثبیت تعیین میزان تطبیق است. مسئله تثبیت جریان سیستم برقی، که یک مسئله بهینه با حداقل میزان کاهش ظرفیت به عنوان یک تابع هدف و مجموعه ای از زنجیره های برابری و نابرابری است، بوسیله برنامه الگوریتم برطرف می شود. در [۱]،[۵] و [۶]، میزان کاهش ظرفیت با برنامه الگوریتمی محاسبه می شوند. یک برنامه الگوریتمی بر اساس ردیابی جریان برق در [۷] ارائه شده است، که در مقایسه با الگوریتم حساسیت از پیچیدگی جلوگیری می کند. مرجع [۸] یک مدل برنامه ریزی ریاضیاتی صحیح به عنوان طرحی کلی برای بر طرف کردن مسئله کاهش ظرفیت ارائه می دهد. تمامی این روش ها از روش های بهینه سازی استفاده می کنند اما در زمان برطرف کردن مدل برنامه ریزی شده، ممکن است راه حل های متفاوت یا همگرایی بدی بوجود اید و زمان محاسبه با بالا رفتن اندازه دسترسی برق اصلی سیستم افزایش میابد، که بسیار زمان بر و نا کار امد است.
روشی برای کاهش ظرفیت و مدل تنظیم مولد بر اساس ردیابی جریان برق در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است. در مقایسه با الگوریتم حساسیت و الگوریتم بهینه سازی این مدل سریعتر، اسان تر و دارای دورنمای بهتری در ارزیابی خطر می باشد. این مقاله در ابتدا عوامل همکاری و توزیع را در سیستم برق رسانی اصلی بر اساس کاهش ظرفیت جریان برق ردیابی و مدل تنظیم مولد بررسی می کند تا مکان و میزان کاهش ظرفیت و تنظیم مولد را تعیین کند. با این مدل، روند کاهش واضح تر و نتایج دقیق تر خواهند بود.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد