استراتژیهایی برای بهینه سازی و ارتقای کارآمدی یک سیستم حمل و نقل به هم وابسته چند کیفیتی درزمان وقوع فجایع

استراتژیهایی برای بهینه سازی و ارتقای کارآمدی یک سیستم حمل و نقل به هم وابسته چند کیفیتی درزمان وقوع فجایع

 خلاصه:

یک سیستم چند کیفیتی حمل و نقل طریقه ای رایج در مناطق شهری بوده و می تواند متشکل از طروق گوناگون حمل و نقل با گزینه های مختلف و انعطاف پذیر در انتقل دادن باشد مثل اتوموبیل ها، اتوبوس ها، مترو و دیگر عبور و مرور خط آهنی یا ریلی. بررسی کارآیی و قابل اطمینان بودن یک چنین سیستم به هم وابسته در زمان وقوع فجایع به دلیل پیچیدگی های همراه با طبیعت پویای الگوهای رفت و آمد، شکل گیری نقاط تنگ و کاهش حرکت، و هرج و مرج و شلوغی ناشی از وقوع فاجعه که می تواند انتخاب و گزینش مسیر حرکت و رفتار مربوط به آن را، در صورت تخلیه ی سریع، تغییر دهد، چالشی بزرگ محسوب می گردد. برای ترافیک جاده ها و خیابان ها، مهندسان حمل و نقل از سیستم راهنمای مسیر به عنوان ابزاری برای مدیریت دور کردن ترافیک از مناطق فاجعه زده، استفاده کرده اند. با نامطمئن بودن شبکه ی بزرگراه ها در هنگام فاجعه، کارآیی سیستم در برنامه ریزی مدیریت بحران بسیار حیاتی می باشد. با یک چهارچوب چند کیفیتی این مقاله استراتژی های مختلفی را برای بهینه سازی و ارتقای کارآیی سیستم حمل و نقل در شرایط گوناگون بحران و در زمانی که نقاط کاهش حرکت ایجاد می شوند ارایه کرده و پیشنهاد می نماید. یک مثال توضیحی برای نشان دادن قابل استفاده بودن استراتژی ها ارایه شده است.

مقدمه

عملکرد کارآمد یک سیستم بزرگراهی هنگام وقوع فاجعه و بحران در برنامه ریزی استراتژیک تخلیه ی مردم اهمیت بنیادی دارد. رویدادهای تروریستی اخیر در آمریکا و اطراف جهان اهمیت برنامه ریزی تخلیه کردن مردم را تایید می کند. بخش های دولتی چون سازمان امنیت ملی (DHS) در آمریکا نگران داشتن یک برنامه قوی تخلیه هستند که در هنگام فجایع بزرگ به کار افتاده و تعداد هر چه بیشتر از مردم و حیوانات را در کمترین زمان ممکن و در حالی که منابع مدیریت بحران در منطقه به کار گرفته شده اند، تخلیه نماید. این یعنی که شبکه های قابل اطمینان بزرگراه ها که از مسیرهای تخلیه ی مردم پشتیبانی می کنند در تعیین این که آیا کوشش های نجات دادن مردم و اموال آن ها موفقیت آمیز باشد یا نه، نقشی حیاتی ایفا می کنند. تاخیرها در مسیر خوشایند نمی باشد. در واقعیت ثابت نگه داشتن یک سطح از خدمات قابل قبول (LOS) در تمام شبکه ی بزرگراه ها برای ترافیک روزانه و معمولی، یکی از چالش برانگیزترین موارد برای مهندسان حمل و نقل می باشد. این چالش به وسیله ی بار ترافیکی که توسط یک فاجعه به وجود می آید، کوشش های مدیریت بحران و دیگر محدودیت های شبکه و قدیمی شدن داشته های تاریخ گذشته ی حمل و نقل، تشدید می گردد. جاده های فرعی پی در پی و بسته شدن راه ها اثر بیشتری بر انتخاب خروجی ها توسط مردم خواهد داشت و موقعیت را پیچیده تر کرده و بر موثر بودن برنامه های تخلیه هنگام بحران اثر منفی خواهد داشت. بیشتر نقشه های تخلیه بر حذف مولفه های وسایل نقلیه ی شبکه ی حمل و نقل تمرکز می کنند. در مناطق شهری اغلب دیگر طریقه های حمل و نقل مثل پیاده رفتن، دوچرخه و جنبه های رفت و آمد حمل و نقل، به خوبی به حساب آورده نمی شوند، با این که طریقه ی رفت و آمد رایج سیستم چند کیفیتی حمل و نقل در شهرها می باشد. این طرق رفت و آمد و حمل و نقل می تواند شامل دیگر طریقه های حرکت نیز باشد مثل اتوموبیل، مترو و دیگر عبور و مرور ریلی. بررسی کارآیی و قابل اطمینان بودن یک چنین سیستم به هم وابسته ای در زمان وقوع فجایع به دلیل پیچیدگی های همراه با طبیعت پویای الگوهای رفت و آمد، شکل گیری نقاط تنگ و کندی حرکت و هرج و مرج ناشی از وقوع فاجعه که می تواند بر انتخاب و رفتار مردم برای مسیرهای حرکت را در صورت تخلیه سریع تغییر دهد، چالش بزرگی محسوب می شود. برای ترافیک خیابان ها مهندسان حمل و نقل از سیستم های راهنمای مسیر برای مدیریت دور نمودن ترافیک از محل فاجعه استفاده می کنند. با نامطمئن بودن شبکه ی بزرگ راه ها در هنگام فاجعه، کارآمدی سیستم در برنامه ریزی مدیریت بحران بسیار حیاتی است. در داخل یک چهارچوب چند کیفیتی این مقاله استراتژی های مختلفی را برای ارتقای کارآیی سیستم حمل و نقل در شرایط بحران و برای دو سناریوی رایج رفت و آمد شهری را ارایه داده و پیشنهاد می کند:

۱) کاربرانی که نخست از یک سیستم بزرگراه استفاده می کنند و

۲) کاربرانی که نخست از سیستم عبور و مرور و انتقال استفاده می کنند.

این مقاله به صورت زیر سازماندهی شده: در قسمت بعدی ما یک بررسی ادبیات را ارایه می دهیم که مطالعات گوناگونی را که برنامه ریزی حمل و نقل بحران را آنالیز کرده اند، شرح می دهد. سپس به دنبال آن ساختار و سازه ی مدل خواهد آمد و بعد از آن ما فرمول بندی مشکلات و یک مطالعه موردی فرضی را ارایه می کنیم. در آخر بخش بحث شامل یافته ها و توصیه های ما برای تحقیقات بیشتر خواهد بود.

Strategies to Improve the Efficiency of a Multimodal Interdependent Transportation System in Disasters

لینک مقاله اصلی :

https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1877042813045667