بیمه قابلیت اطمینان(خاموشی)درسیستم توزیع برق
خلاصه
روشهای سنتی تنظیم شبکه های توزیع برق از ضعف های متعددی درایجاد انگیزه،تخصیص ریسک،درنظر گرفتن ترجیحات مصرف کننده وارزش قابلیت اطمینان مشترکین برخوردارند.تنظیم براساس نرخ بازده ( (۱ PBR)وعملکرد(( ۲ ROR)انگیزه ای برای افزایش کارایی هزینه وکیفیت به وجود نمی آورند.این ساختارهای تنظیمی همچنین ریسک خاموشی را تقریبا به طورکامل به مشتریان منتقل می کنند واز این که ترجیحات مشتری را درکیفیت قابلیت اطمینان/خدمات مد نظر قرار دهند ناتوانند.به اضافه اینکه،سرمایه گذاریها درقابلیت اطمینان سیستم به روشن ارزیابی نمیشوند.در این مقاله تلاش می شود تا بیمه مربوط به قابلیت اطمینان،به عنوان یک راه حل امکان پذیر پیشنهاد شود.بیمه قابلیت اطمینان از نظراقتصادی انگیزه های سرمایه گذاری کارا رافراهم می آوردوریسک قابلیت اطمینان مشتریان را کاهش می دهد.مشترکین سیگنال های اقتصادی را به شرکت های توزیع برای کیفیت مورد نظر خود از خدمات رااز طریق قراردادهای بیمه عرضه می دارند.ارزش قابلیت اطمینان برای مشترکین از این طریق شفاف شده وبه شرکت های توزیع اجازه می دهد تا تصمیمات کارایی رادر سرمایه گذاری اتخاذ نمایند. بیمه همچنین ریسک خاموشی را به شرکت توزیع(که مسئولیت کنترل شبکه را به عهده دارد)به جای مشترکین(که هیچ کنترلی بر شبکه توزیع ندارند)تخصیص میدهد.بیمه قابلیت اطمینان به طور موثری خدمات توزیع وقابلیت اطمینان را تفکیک کرده ومشتریان را قادر می سازد تاد قابلیت اطمینان متمایزی را با توجه به ارزشی که آنها برای این خدمات قائلند دریافت دارند.در این مقاله پتانیل بیمه قابلیت امینان برای بهبود کارایی و تخصیصریسک در مقایسه با ساختارهای تنظیمی مرسوم نیزتشریح می شود .
واژه های کلیدی:انتخاب مشتری،شبکه های توزیع، بیمه، تنظیم شرکت عمومی ،قابلیت اطمینان، مدریت ریسک
مقدمه
در این مقاله یک رویکرد نو برای تنظیم قابلیت اطمینان در توزیع برق پیشنهاد می شود.رویکرد بیمه قابلیت اطمینان به طور قابل توجهی از ساختارهای تنظیمی سنتی به چند دلیل متفاوت است:مشتریان از ریسک خاموشی در عوض پرداخت مبالغی بابت حق بیمه رهایی می یابند،قابلیت اطمینان بر اساس ترجیحات مشترکین متمایز می شود،بار مالی تنظیم کنندگان برای تعیین میزان کارآیی کیفیت برای سیستم حذف می شود،ارزش قابلیت اطمینان از طریق تمایل به پرداخت بابت حق بیمه شفاف وروشن می شود.بیمه قابلیت اطمینان برای خدمات قابلیت اطمینان به طور کلی قابل کاربرد است ودرورای مدل هایی قرار می گیرند که صرفا مربوط به اولویت بندی قطع برق می شدند که قبلا در{۴،۱۰،۶}پیشنهاد شده اند.
مدل های تنظیمی فعلی انگیزه های کارا یا سیگنال های کیفیت خدمات را عرضه نمی کنند. هر دو تنظیم بر اساس نرخ بازده وعملکرد ناکارایی هایی را در فراهم سازی کیفیت ایجاد می کنند.تنظیم براساس نرخ بازده از مخارج سرمایه گذاری بیشتر ازهزینه کارا حمایت می کند.این به طورغیر مستقیم به شرکت توزیع برای کیفیت بالاتر پاداش می دهد،اما نتیجه اش در هزینه های بالاتر از سطح بهینه می باشد.در نتیجه،مشترکین می بایستی مبالغ بیشتر ی از میزان مطلوبشان برای قابلیت اطمینان بپردازند.PBR به صورتی دیگر،در حالی که صرفه جویی های درهزینه را ترغیب می کند،اما منجر به کاهش انگیزه های قابلیت اطمینان می شود.براساسPBR مشترکین کیفیت خدمات پایین تری را نسبت به سطح مطلوب دریافت می دارند. ]۸[و[۹]
در نتیجه ضعف های درونی ROR وPBR ،تنظیم کنندگان اشکال گوناگونی ازانگیزه های مالی را برای تضمین کیفیت به کار می گیرند.برخی از انگیزه ها شامل جریمه بابت کیفیت پایین ویا پاداش برای کیفیت بالا هستند.به دلیل اینکه آنها انگیزه های انعطاف پذیر ومحسوسی را ارائه می دهند،انگیزه های مالی به تنهایی نسبت به استانداردهای فنی یا خطوط راهنمای بهره برداری از ارجحیت بیشتری برخوردارند.انگیزه های مالی به بنگاه های عمومی اجازه می دهند تا بهبودهای قابلیت اطمینان هزینه اثر بخش رادر عکس العمل نسبت به تغییرات در تکنولوژی و یا هزینه ها اتخاذ کنند.[۸]
به طور ایده آلی،میزان کارای کیفیت نقطه ای است که هزینه های نهایی تهیه کیفیت برابر است با منافع نهایی کیفیت برای مشترکین.اما در اینجا بایستی این را در نظر داشت که اطلاعات ناقص به شدت کارایی انگیزه مالی را محدود می سازند،تنظیم کنندگان از اطلاعات کاملی در مورد هزینه های بنگاه عمومی یا منافع مشترکین برخوردار نیستند.تنظیم کنندگان محدود به اطلاعات منتشره در مورد هزینه های بنگاه عمومی وتخمین ها یا نظرسنجی های صورت گرفته از ترجیحات مشترکین می باشند.
بر نامه های تنظیمی که به خریدانرژی وقابلیت اطمینان به صورت یک جا منجر می شوند،خدمت باندل شده(یکجا) ترجیحات مشترکین را در مورد قابلیت اطمینان آشکار یا منعکس نمی سازند.این موضوع از ارزیابی دقیق ارزش صحیح (برای مشترک) سرمایه گذاری ها در قابلیت اطمینان ممانعت به عمل می آوردهیچ گونه میزان متحد الشکلی از قابلیت اطمینان وجود ندارد که برای هر مشترک بهینه باشد،در عین حال،عموما انگیزه های مالی برای قابلیت اطمینان متمایز براساس ترجیحات هر مشترک،در نظر گرفته نمی شوند.[۸]
هدف این مقاله عبارت است از:معرفی مفهومی از بیمه قابلیت اطمینان،به عنوان یک ساختار تنظیمی بالقوه برای کیفیت خدمات. به منظور محدود کردن اندازه مشکل وبرای ارائه یک توصیف جزیی تر از برنامه بیمه، ساده سازی های زیادی بایستی صورت گیرد.فرض می شود که مشترکین از نظر ریسک خنثی هستند و یک تعریف ساده از کیفیت/قابلیت اطمینان مورد استفاده قرار می گیرد.تعریف کیفیت که در سر تا سر مقاله مورد استفاده قرار می گیرد بر اساس درصد زمانی است که خدمت برای مشترک در دسترس است(وجود دارد)برای مثال،۱ساعت خاموشی از۱۰۰ساعت کل خدمت برابر است با ۹۹درصد قابلیت اطمینان در این تعریف.در حالی که این مقاله تنها بر شبکه توزیع متمرکز است،برنامه بیمه قابلیت اطمینان پیشنهاد شده می تواند برای تمامی بخش های سیستم برق به کار برده شود.این مقاله به صورت زیر سازماندهی شده است:بخش ۲مفهوم قراردادهای بیمه ای برای قابلیت اطمینان را معرفی می کند .بخش ۳ مثال عددی از قراردادهای بیمه بالقوه وتاثیرات آنها برمشترکین را ارائه می دهد.بخش ۴مثالی از پتانسیل بهبودها در کیفیت خدمت وکارایی سرمایه گذاری ارائه می دهد.در بخش های (۵و۶)به ترتیب نتیجه گیری وپیشنهاداتی برای مطالعات آتی ارائه می شوند.رویکرد بیمه قابلیت اطمینان که در این مقاله پیشنهاد شده است برای دستیابی به سطوح از نظر اقتصادی کارا ومتمایزی از قابلیت اطمینان،ارائه یک مکانیسم بازدارنده ریسک برای مشترکین،آشکار کردن ارزش قابلیت اطمینان برای مشترکین،وبرای فراهم آوردن انگیزه برای بنگاه های عمومی به طوری که به صورت پویا به ترجیحات مشترکین عکس العمل نشان دهند طراحی شده است.
Quality of service provision in electric power distribution systems through reliability insurance
لینک مقاله اصلی در IEEE
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد