ارزیابی ریسک اعتبار با استفاده از روش تفکیک سلسه مراتبی چند ضابطه ای : یک تحلیل مقایسه ای
چکیده
تصمیم گیری ها در ارتباط با ارزیابی ریسک اعتبار شرکتی در بردارنده و مسئله مهم هستند : مشخص کردن احتمال مزایای پش فرض و برآورد مزایای بالقوه در آینده و همچنین زیان ها برای اعطای اعتبار . مسئله اول با طبقه بندی شرکت هایی بررسی می شود که به دنبال اعتبار هستند . این شرکت ها در گروه های همگونی قرار داده می شوند که نشان دهنده سطوح متفاوتی از ریسک اعتباری می باشند . فرایندهای طبقه بندی و تفکیکی که با هر کدام از این اهدا دنبال شده است شامل تکنیک های آماری و اقتصادی هستند . این مقاله به بررسی عملکرد روش MHDIS (تفکیک سلسله مراتبی چند گروهی) به عنوان رویکردی می پردازد که ناشی از کمک های تصمیم گیری چند ضابطه ای یا MCDA می باشد . این روش برای توسعه یک مدل ارزیابی ریسک اعتبار به کار گرفته شده و هم در دارنده نمونه های آموزشی و هم کلی با استفاده از اطلاعات مالی در دوره بین سال ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۷ است . مقایسه با تحلیل تفکیکی DA ، تحلیل لاجیت LA و تحلیل پروویت PA برای بررسی عملکرد نسبی روش MSDIS بر اساس پیشنهاد مبتنی بر ابزارهای سنتی استفاده شده برای ارزیابی ریسک انجام شده است .
کلید واژه ها : ارزیابی ریسک – تصمیم گیری کمکی چند ضابطه ای – طبقه بندی – مطالعه موردی
مقدمه
ارزیابی ریسک اعتبار یکی از حوزه های قابل توجه مدیریت مالی است که در آن منافع بزرگی برای کارشناسان و تحلیل گران اعتباری مالی وجود دارد . در کارکردهای روزانه تحلیلگران مالی اعتباری باید به بررسی حجم وسیعی از داده های مالی و غیر مالی شرکت ها بپردازند تا بتوانند ریسک اعتبار متناظر با آن ها را شناسایی و در نهایت تصمیم گیری های مهمی با توجه به وضعیت مالی شرکت ها و تأمین منابع مالی آن ها اتخاذ نمایند . در این حوزه توجه زیادی از چارچوب های تئوری و آکادمیک در ۳ دهه گذشته صرف بررسی مسائل مرتبط شده است . محققین عملیاتی و مالی تلاش کرده اند ویژگی های یک شرکت را به ریسک اعتبار آن عناصر رابطه موجود در ریسک اعتبار شناسایی شده ، مدل های تصمیم گیری توسعه داده شده اند که به واسطه آن ها می توان به ارزیابی ریسک اعتبار و میزان ارزش اعتباری متناظر با شرکت ها با دقت هر چه بیشتر پرداخت . تصمیم گیری های مربوط به ارزیابی ریسک اعتبار بیشتر در ارزیابی ویژگی های مالی و غیر مالی مربوط بوده اند تا بتوان تصمیم های بهینه ای اتخاذ نمود که در بردارنده نوعی تعادل بین ریسک بالقوه زیان و احتمال بهره مندی از سود ناشی از اعطای اعتبار است . در واقع تصمیم گیری های مرتبط با اعطای وام و اعتبار معمولاً متکی بر عملکرد تحلیلگر مالی اعتباری در دسته بندی شرکت هایی است که به دنبال کسب منافع مالی از بانک ها یا مؤسسات مالی اعتباری و استفاده از آن ها در طبقاتی بر اساس ارزشمندی این موارد هستند . این اعتبار سنجی و همچنین شرکت هایی که به صورت منسجم عمل می کنند .
در طول فرایند ارزیابی اعتبار دو مسئله اصلی وجود معمولاً با آن ها روبرو می شویم . اولین مسئله به مجموعه وسیعی از عوامل مربوط می شود که باید آن ها را مورد بررسی قرار داد . عواملی که بر ارزیابی ریسک اعتبار اثر می گذارد شامل ویژگی های مالی شرکت ، متغیرهای راهبردی دارای ماهیت کیفی با اثر گذاری و عملیات عمومی شرکت و روابط آن با بازار و حتی عوامل اقتصاد کلان هستند . تحلیلگران اعتبار باید به شناسایی مرتبط ترین عوامل برای اعتبار سنجی پرداخته و تحلیل های خود در آینده را بر بررسی این عوامل متمرکز کند . دومین مسئله بزرگ به مجموعه ای از عوامل مربوط می شود که در مرحله قبلی انتخاب شده اند و برای تصمیم گیری نهایی به کار می روند . معمولاً عوامل اثر گذار بر ارزیابی ریسک اعتباری باعث به دست آمدن نتایج متضاد و تصمیم گیری های متناقض می شوند . تحلیلگران مالی اعتباری هنگامی که به ارزیابی ریسک اعتباری می پردازند به طور ضمنی تعادل بین ضابطه های متناقض را بر اساس سیستم اولویت های عمومی بررسی می کنند . به این ترتیب آن ها به نتیجه گیری های کلی در مورد ارزیابی نسبی کلی در مورد شرکت و هر کدام از ضابطه های ارزیابی و ابزاهایی می پردازند که به تصمیم گیری بهینه منجر می شود . این پیچیدگی فرایند ارزیابی ریسک اعتبار ضرورت به وجود آوردن مدل های ارزیابی ریسک اعتبار را بر اساس روش های دسته بندی مطرح کرده که تحلیلگران مالی اعتباری می توانند از آن ها به عنوان سیستم های ارزیابی شرکت های جدید استفاده کرده و منابع مالی و همچنین بازارهای غربالگری این شرکت ها را به دست آورند که مجموعه وام های بانکی یا ابزارهای اعتباری از شرکت ها کمک می کند .
بازنگیر جامع ارزیابی ریسک اعتبار در دو دهه گذشته که توسط آلتمن و ساندرز پیشنهاد شده است نیز در بردارنده چنین ابزارهایی است . هدف اصلی این مقاله بررسی پتانسیل ها و قابلیت استفاده از روش تفکیکی جدید در ازیابی ریسک اعتبار بر اساس چارچوب روش شناسی کمک تصمیم گیری MCTA می باشد . MHDIS روشی است که پیشنهاد می کند از فرایند تفکیک سلسله مراتبی برای مشخص کردن طبقاتی استفا کنیم که شرکت ها به آن طبقات تعلق دارند . روشی که به توسعه مجموعه ای از قابلیت های کاربردی اضافه منجر می شود برای طبقه بندی هر کدام از شرکت ها در چند گروه استفاده شده و می توان آن را با روش DA تحلیل لاجیت ، تحلیل پروویت با استفاده از نمونه ای از شرکت های برگرفته از سبد وام یک بانک تجاری برجسته یونانی مقایسه کرد .
این مقاله به این صورت سازماندهی شده است : در بخش ۲ طرح کلی ویژگی های پایه ، مشخصات ، فرمول های ریاضی و نحوه عملکرد روش MHDIS آورده شده . بخش ۳ در مورد داده های استفاده شده در حوزه کاربردی و یافته های اولیه بحث می کند . بخش ۴ نتایج به دست آمده از کاربرد MHDIS را نشان می دهد . در حالی که بخش ۵ این نتایج را با DA , LA و PA مقایسه می کند . در نهایت بخش ۶ به نتیجه گیری مقاله مربوط بوده و خلاصه ای از یافته های اصلی این تحقیق را می نماید و در کنار آن پیشنهاداتی برای انتخاب حوزه های تحقیقاتی در آینده دارند .
Credit risk assessment using a multicriteria hierarchical discrimination approach: A comparative analysis
Abstract
Corporate credit risk assessment decisions involve two major issues: the determination of the probability of default and the estimation of potential future benefits and losses for credit granting. The former issue is addressed by classifying the firms seeking credit into homogeneous groups representing different levels of credit risk. Classification/discrimination procedures commonly employed for such purposes include statistical and econometric techniques. This paper explores the performance of the M.H.DIS method (Multi-group Hierarchical DIScrimination), an alternative approach that originates from multicriteria decision aid (MCDA). The method is used to develop a credit risk assessment model using a large sample of firms derived from the loan portfolio of a leading Greek commercial bank. A total of 1411 firms are considered in both training and holdout samples using financial information through the period 1994–۱۹۹۷٫ A comparison with discriminant analysis (DA), logit analysis (LA) and probit analysis (PA) is also conducted to investigate the relative performance of the M.H.DIS method as opposed to traditional tools used for credit risk assessment.
لینک مقاله اصلی:
https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0377221701002545
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد